Ambassadeur Björn tijdens de Devil´s Ultra Trail

Ambassadeur Björn tijdens de Devil´s  Ultra Trail

Ambassadeur Björn vertelt over zijn ervaring tijdens zijn Devil´s Ultra Trail: 

 

Björn van Loon heeft voor het eerst in zijn leven een 'Backyard Ultra' gelopen. Iedereen heeft een heel klokuur vanaf 15:00uur om een afstand van 6.66km te rennen en binnen te zijn voordat het uur voorbij is. Dit doe je 24 uur lang en brengt je op 160km rennen.

 

Björn vertelt:
Een veel voorkomende strategie is rustig rennen en telkens 5 a 10 minuten over houden. Maar toen ik bij ronde 1 al een tikkie harder ging en opeens samen met de eerste renners de finishlijn aantikte voelde ik alleen maar blijheid. Vervolgens was de euforie om meestal als eerste het halfwaypoint aantikken en vaak als eerste solorenner het rondje afmaken te verslavend. Tot zover de strategie, dan maar gewoon op fysieke en mentale kracht rennen. En WOW, dat gebeurde. Elk rondje tussen de 38 a 42minuten. Dat is strak, consistent, sterk gelopen. Mijn mening. En dat bracht me op een totaaltijd van net iets minder dan 16uur rennen en gemiddeld dus 10km/uur beweegtijd. Geen idee of dat goed is, maar het overtreft in ieder geval mijn sportiefste dromen. Marathon des Sables, bring it on!

Hoe presteerde Björn het om 24 uur lang te racen:

Vooropgesteld, dit was mijn eerste 24 uurs trailrun ooit. Maar, volgens mij maakt de tijdsduur en de afstand niet absurd veel uit, het is zelfkennis op fysiek, maar vooral op mentaal gebied die je moet ontwikkelen voor een prestatie zoals deze.

Een greep uit mijn toolbox:

1. Het begint met gewoontes. Heb je in een gebouw keuze uit roltrap/lift of gewone trap. Kies de gewone trap, tot het moment dat het zo'n gewoonte is dat je op Utrecht Centraal uitstapt, vlak voor de roltrap en speciaal een extra stuk perron af loopt om de gewone trap te nemen.

2. Plezier. Ik zorg er voor dat ik plezier heb. Bij deze Ultra was het hesje inleveren als je een ronde te langzaam was. Als je op tijd was, kruisje zetten achter je naam bij die ronde. Ik zet dan smileys en op den duur zelfs "MIJN HESJE!" om de Beardman (crew die de hesjes innam) duidelijk te maken dat ik na 24 rondes gewoon mijn hesje nog zou hebben. Op den duur ga je jezelf geloven namelijk.

 

3. Voeding. Omdat ik al mijn races zo leuk vind, wil ik er zo veel mogelijk, zo gezond mogelijk doen. Voeding is ongelooflijk essentieel. Ik sport volledig plantpowered, maar belangrijker is dat je bij zoiets heftigs als dit weet wat je lijf nodig heeft. Ik heb volgens mij 6 sportgelletjes op in 24 uur. Maar wel 8 wraps met gepureerde bonen en advocado, 6 boterhammen met o.a. pindakaas, veel water en thee, fruit, enz. Allemaal telkens in kleine porties, maar wel jezelf dwingen 'normaal' voedsel te blijven eten. Een aanzienlijk deel van zo'n run ben ik dus bezig met 'wat heb ik als laatste gegeten? Wat ga ik straks eten?" en hetzelfde met drinken.

4. Motivatie & Inspiratie. Ik wil mijn vaardigheden inzetten voor een betere wereld. Rennen kan ik goed, dus heb ik o.a. het doel om door de Sahara te rennen voor het Bartimeusfonds. Zij helpen visueel beperkten en met mijn blinde dochtertje als inspiratie ren ik graag voor hen. Dat helpt me op de moeilijkere momenten tijdens een race, het hogere doel.

5. Visualiseren. Je krijgt soms een stemmetje die zegt "Kappen nou, stop gewoon, ga bankhangen!". Door je voor een race al in te beelden welke successen je in je leven al hebt gehaald, op welk gebied dan ook, dat maakt het stukken makkelijker om tijdens zo'n dipje tegen dat stemmetje te kunnen zeggen "Tsss, jonguh, ga weg. Ik ben veel te bad*ss om op te geven!"

6. Materiaal. Ik heb de hele race gerend met natte trailschoenen (van de vorige race) die al 1400km op de teller hebben (sorry Inov-8, ze gaan maar niet stuk) en een compressiekous met een gat bij de hiel. Maar ondanks dat, probeer veel uit wat jij fijn vind en neem niet zomaar aan wat je fijn zou moeten vinden. Ik vindt persoonlijk de merken Inov8 en Compressport super! Maar probeer het vooral zelf uit en vraag andere runners om hun ervaringen!